Haha, ik lach mij kriek met dat tractortje met zijn grote ego ...

Gooh Emmy! Al een maand van huis. De tijd vliegt echt voorbij. Niet te doen. Maar 'k ga toch verlangen naar je thuiskomst in mei, hoor. Dan heeft het wel lang genoeg geduurd, niet?
Dan wil ik wel eens kennismaken met de geswitchte belgische-finse stijl (of zoiets :s). hih
Dikke bees ;)
leen

Dag Emmy
Ja meisje niet te geloven dat je daar al een maand verblijft in het verre Finland.
We hebben echt al genoten van de mooie foto's en de aangename mails dat je stuurt, die ontdekking en dat te mogen meemaken zal je u gans uw leven lang blijven herinneren, een mooi land, andere taal te horen en stilaan ook een beetje spreken zeker,de sauna's waar ik al heet van word als ik het lees,maar daar zal dat wel deugd doen in die voor ons toch vreselijke koude dat we hier niet gewend zijn,toch kan ik het mij een beetje voorstellen,toen we nog ons chalet hadden in de Ardennen was het ook eens min 20 graden, want onze hond zijn poten vervroren aan de baan en ik heb hem moeten dragen tot we thuis waren maar dat is natuurlijk niet te vergelijken.
Ook lees ik dat je plannen aan het maken zijt om naar St Petersburg te gaan (ook een droom van mij dat ik al lang koestert maar die wel een droom zal blijven) nu wanneer we niet meer kunnen dromen houdt het leven op zeggen ze.
Hier bij ons beloven ze ons nu volgende week wel een beetje lentegevoel ze voorspellen 12 graden hopelijk word dat waar, want voor veel oudere mensen heeft de winter nu wel lang genoeg geduurd. Zo Emmy ik wens je verder nog mooie en aangename deugddoende dagen en tot bij een volgende mail. Groetjes van ons.
Nonkel Jan en Tante Yvette.

Hallo Emmy,
't is weer al 'n tijdje terug dat ik je iets schreef... maar ik zie dat je blijft genieten ( en ook 'n beetje werken zeker) in dat toch wel erg koude Finland.
't moet voor jou écht heel leerrijk zijn, andere culturen leren kennen , andere werkwijzen , speciaal eten ? ice cream zal je wel niet meer lusten ( wegens te koud ? of toch niet)
En ik heb nu ook eens 'n verhaal... zet je maar schrap.
Reeds van in november 2009 planden wij een snoepreisje naar Praag( wij=6 vriendinnen) , een on-line ticket was vlug geboekt en van 12.3 tot 15.3 zouden wij kunnen genieten van die magische stad aan de Modau... gepakt en gezakt stonden wij in Brugge onze minibus op te wachten , ( speciaal luchthavenvervoer) die prachtig op tijd was en zo ging het richting Zaventem : het was toen 3.45 in de morgen. Ramp, o ramp kreeg het busje na driekwartier rijden een platte band(Erpe-Mere), een hele domme pipo(lees chauffeur) wist zelfs het reservewiel niet liggen.. noch gevarendriehoek noch fluo-vestjes ..niets van dat alles om ons enigzins te beschermen op die pikdonkere autostrade. Die chauffeur belde z'n baas en die kwam 50 min. later met een vervangingsbusje, rap de bagage overgeladen en vlug richting Zaventem.. dat dacht je maar want ' de wet van Murphy ' zorgde ervoor dat wij nà precies 5 kilometer ook lek reden !! Zie je ons gezicht al ?? Frustratie alom en de klok die onverbiddellijk verder tikte .. de man kreeg de klus alsnog geklaard maar toch moesten wij met lede ogen zien dat het vliegtuig zonder ons vertrok naar Praag ( 6.40 waren wij ter plaatse , het vliegtuig was om 7.00 dus hopeloos te laat !!).
Wij ( of toch 3 van ons ) bundelden onze gedachten en schreven het grandioze vervoerbedrijf 'n serieuze brief met hopelijk recuperatie van onze centen.. dus brand daar maar 'n kaarske ! We zijn van zin van door te gaan , desnoods tot in de pers en zie je de kop al in de krant " 6 dames op Kafkaiaanse wijze naar Praag "
... hopelijk zal 't niet nodig zijn ... wordt vervolgd !
Ik wens je 'n prachtig weekend toe , nog veel plezier met je vrienden en vriendinnen en verwen ons maar verder met je leuke , interessante en rechtstreeks- tot de- verbeelding- sprekende teksten !
Dikke zoen,
Tante Francine